Spraakproblematiek
Spraakproblemen ontstaan door een beschadiging van het zenuwstelsel. Een spraakprobleem wordt ook wel dysartrie genoemd. Oorzaken van dysartrie kunnen zijn een beroerte (CVA), een hersentumor, een ongeval, een spierziekte zoals ALS (Amyotrofische Lateraal Sclerose) of een neurologische aandoening (bijv. ziekte van Parkinson).
Deze aandoeningen komen voornamelijk voor bij volwassenen en ouderen, maar ook bij kinderen en jongeren kan een dysartrie ontstaan. Bij dysartrie zie je dat de spieren die nodig zijn voor het ademen, de stemgeving en de uitspraak onvoldoende functioneren. Mensen met dysartrie zijn vaak moeilijk te verstaan. Dit kan komen door een onduidelijke uitspraak, een te zachte en/of hese stem, en eentonig of nasaal (door de neus) spreken of een combinatie hiervan.
Bij een dysartrie door een beroerte is er ook vaak sprake van een verlamming van (een deel van) één kant van het aangezicht, waardoor de mimiek verandert. Speekselverlies of slikproblemen kunnen dan ook optreden.
De logopedist
De logopedist doet eerst onderzoek naar het gevoel en het functioneren van de spieren in het gezicht. Ook worden de stem en de verstaanbaarheid beoordeeld.
De behandeling zal gericht zijn op het verbeteren van de verstaanbaarheid. Daarbij worden o.a. mondmotoriek, de uitspraak, de ademhaling en de stemgeving behandeld. De patiënt leert optimaal gebruik te maken van zijn mogelijkheden. De logopedist geeft adviezen en voorlichting aan de cliënt en zijn/ haar omgeving.
Bron: NVLF